-
1 Ἐρινύς
Ἐρῑνύς (so, not Ἐριννύς, in best codd. and Inscrr., cf. Tab.Defix.108 (iii/ii B. C.), IG12(3).367 ([place name] Thera); later Ἐρεινύας ib.12(9).1179.34 (Euboea, ii A. D.)), gen. ύος, ἡ: pl. Ἐρινύες, acc.AἘρινῦς Od.2.135
, etc.; gen. pl. Ἐρινύων trisyll., E.IT 931, 970. [ῡ in trisyll. cases (nom. sg. (anap.), but acc. sg. - ῠν ib. 1260 (lyr., s.v.l.)), [pron. full] ῠ in quadrisyll.]:—the Erinys, an avenging deity,ἠεροφοῖτις Ἐ. Il.9.571
, 19.87 ;δασπλῆτις Ἐ. Od.15.234
: more freq. in pl., , etc.;Γαῖα..γείνατ' Ἐρινῦς Hes.Th. 185
; later three in number,μίαν τριῶν Ἐ. E.Tr. 457
(troch.), cf. Apollod.1.1.4, etc.; avengers of perjury, homicide, unfilial conduct, etc., Il.19.259, 9.454 ; upholders of the natural and moral order,ἥλιος οὐχ ὑπερβήσεται μέτρα· εἰ δὲ μή, Ἐρινύες μιν Δίκης ἐπίκουροι ἐξευρήσουσιν Heraclit. 94
; Ἐρινύες ἔσχεθον αὐδήν (sc. of the horse of Achilles, as rebuking presumption), Il.19.418: com., Ἐρινύων ἀπορρώξ, of Timon, Ar.Lys. 811 (lyr.).II in less personal sense, guilt, punishment invoked upon the guilty, freq. c. gen., μητρὸς Ἐρινύες curses from one's mother, Il.21.412, Od.11.280 ;τείσαιτο ἐρινῦς πατρὸς παίδων τε Hes. Th. 472
; ; , cf. S.OC 1434, etc.; later in Prose,ξενικαὶ Ἐ. Pl.Ep. 357a
;ἐρινῦς καὶ ποινὰς τῶν δι' ἐκεῖνον ἠτυχηκότων Plb.23.10.2
; of persons in whom such powers are embodied,νυμφόκλαυτος Ἐ. A.Ag. 749
(lyr.);ἔτεκε νύμφα δόμοις Ἐ. S.Tr. 895
(lyr.), cf. E.Med. 1260 (lyr.), etc.; φρενῶν Ἐρινύς frenzy of the soul, S.Ant. 603 (lyr.); Ἐρινὺν ἐπορθιάζειν raise a Fury-song, A.Ag. 1119.IV = Ἀφροδίτης εἴδωλον, Hsch. (Derived from Arc. ἐρινύειν, = θυμῷ χρῆσθαι, by Paus. l.c.) -
2 δασπλητις
-
3 δασπλῆτις
δασπλῆτις, ἡ (voc.A- πλῆτα AP5.240
(Paul. Sil.)), horrid, frightful,θεὰ δ. Ἐρινύς Od.15.234
; of Hecate, Theoc.2.14:—also [full] δασπλής, ῆτος, ὁ, ἡ, sc.δασπλῆτα Χάρυβδιν Simon.38
;δασπλῆτες Εὐμενίδες Euph.94
;δασπλῆτε δράκοντε Nic.Th. 609
; freq. in Nonn.,γυναῖκες 46.210
;μάχαιρα 22.219
, al.:—nom. [full] δασπλῆτα, Call.Fr. 534: [full] δασπλήτης An. Ox.1.149: [full] δάσπλη (sic), Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δασπλῆτις
-
4 δας-πλῆτις
δας-πλῆτις, bei Homer einmal, Odyss. 15, 284 ϑεὰ δασπλῆτις ἐρινύς; Ableitung und Bedeutung zweifelhaft; verschiedene Deutungen, z. B. » die schrecklich nahende«, » die furchtbar schlagende«, s. Scholl. Odyss. 15, 234 Apollon. Lexic. Homer. p. 56, 20. Besser als diese ohne Zweifel unhaltbaren Deutungen ist vielleicht eine Ableitung von δᾶ = γῆ und πελάτις »die Dienerin«, vgl. πελάζω πλῆτο, entstanden aus ΠΕ'ΛΑΤΟ; denn die Erinys ist nach Homer Dienerin der höheren chthonischen Gottheiten: Iliad. 9, 568 sqq πολλὰ δὲ καὶ γαῖαν πολυφόρβην χερσὶν ἀλοία κικλήσκουσ' Ἀίδην καὶ ἐπαινὴν Περσεφόνειαν, πρόχνυ καϑεζομένη, δεύοντο δὲ δάκρυσι κόλποι, παιδὶ δόμεν ϑάνατον· τῆς δ' ήεροφοῖτις ἐρινὺς ἔκλυεν ἐξ Ἐρέβεσφιν, ἀμείλιχον ἦτορ ἔχουσα, Scholl. Aristonic. vs. 568 ἡ διπλῆ ὅτι οἱ τοὺς χϑονίους ϑεοὺς ἐπικαλούμενοι ταῖς χερσὶ τὴν γῆν ἐπέκρουον, derselbe vs. 569 ἡ διπλῆ ὅτι ἐπικαλεῖται μὲν τὸν Ἅιδην καὶ τὴν Περσεφόνην, ὑπακούουσι δὲ αἱ Ἐρινύες ὡς ὑπηρετίδες, derselbe vs. 571 ἡ διπλῆ ὅτι αἱ 'Ερινύες ὥσπερ ὑπηρετίδες ὑπακούουσι, καὶ οὐ μάχεται τὸ »κικλήσκουσ' Ἀίδην καὶ ἐπαινὴν Περσεφόνειαν«; vgl. Lehrs Aristarch. p. 185. Hiernach kann unbedenklich die δασπλῆτις ἐρινύς als » Dienerin der Erdgottheit« aufgefaßt werden. Das δας – ist genitiv., vgl. z. B. νεώσοικος. – Die Späteren verstanden das Wort nicht; an Homer hielt sich genau Orph. Argon. 872 ἧκε δ'ἄρ' ἰὸν ὑπὸ σπλάγχνοις δασπλῆτις 'Ερινύς; von der Hekate, ebenfalls einer chthonischen Gottheit, Theocr. 2, 14 χαῐρ' Ἑκάτα δασπλῆτι. Ungleich freier ist aus Unverstand δασπλής gebraucht worden, w. m. s.
-
5 δαςπλῆτις
δας-πλῆτις, u. δασ-πλής, ῆτος, ὁ, ἡ, verschiedene Deutungen: z. B. »die schrecklich nahende«, »die furchtbar schlagende«; vielleicht eine Ableitung von δᾶ = γῆ und πελάτις »die Dienerin«, denn die Erinys ist Dienerin der höheren chthonischen Gottheiten.Es kann unbedenklich die δασπλῆτις ἐρινύς als »Dienerin der Erdgottheit« aufgefaßt werden; von der Hekate, ebenfalls einer chthonischen Gottheit
См. также в других словарях:
δασπλήτις — δασπλῆτις ( ιδος), η (Α) τρομερή, φρικτή, φοβερή («θεὰ δασπλῆτις Έρινύς», «χαῑρ Έκάτα δασπλῆτι»). [ΕΤΥΜΟΛ. Λέξη αβέβαιης ετυμολ., για την ερμηνεία τής οποίας έχουν υποστηριχθεί πολλές απόψεις. Εάν υποτεθεί ότι η λ. είναι σύνθετη, τότε το β… … Dictionary of Greek
Ερινύς — και Ερινύα, η συνήθ. στον πληθ. Ερινύες, οι (Α Ἐρινύς, ἡ; Ἐρινύες, αἱ) καταχθόνιες θεές που τιμωρούσαν κάθε ανόσια πράξη και βασάνιζαν τους άδικους και παράνομους και στην παρούσα ζωή και μετά θάνατο νεοελλ. 1. δύναμη εκδικήτρια, καταστρεπτική… … Dictionary of Greek
